Mijn vriendjes

Doopey mijn beste vriend, en de groeps clown.
Mijn lieve Florentina, ik heb je al over mijn beste vriend Doopey verteld. Maar nog niet over mijn andere vrienden hier. We zijn met een klein groepje. De vrolijke bende van Rambo de poes. Zo kan zijn ze het best te omschrijven.

Mijn beste vriend Doopey, onze groeps clown. De kat die iedereen aan het lachen maakt. Hij is ook een heel trouwe vriend, een speelvogel en een echt knuffelbeest. De mensen worden door hem zo vaak geknuffeld.

Doopey, heb ik al eens verteld. Die komt uit de Kringloopwinkel. Maar hoe zal ik je kort even vertellen. Wat ik weet van de poezen hier, is dat elke poes een verhaal heeft. Doopey is geen uitzondering. Zijn mama was een speciale poes. Een raskat. Maar stoute mensen waren haar beu, en hebben haar met vergif in het gras achter de Kringwinkel achter gelaten. Twee dames van de Kringwinkel vonden Doopey en zijn broertje bij hun dode mama. Hij huilde, en dat trok hun aandacht. Sinds die dag leefde Doopey bij de twee mensjes, waar ik nu ook bij ben. Doopey is altijd zijn mensen heel veel liefde komen te geven. Dokter poes die regelmatig hier langs komt. Die is een kenner van poezen en heeft al gezegd dat Doopey een kruising is tussen een raskat en een andere poes.
Nijntje, de oude avonturier.

Nijntje, is een van de oudste katten die hier is. Hij kent heel veel verhalen over de mensen bij wie wij wonen. Maar hij is ook een ras echte avonturier. Zijn verhaal is zo enorm dat ik niet weet waar ik moet beginnen te vertellen. De dieren die hij heeft gekend. De avonturen die hij heeft beleefd. Zoals de tijd toen hij met zen lang overleden vriend Saffie de rosse kater, de rivier Zenne overzwom op een geheime missie van een paar dagen in het vogel reservaat.

Maar hij is oud nu. Hij slaapt veel, en wordt niet graag gestoord. Maar als we op muizen jagen, of de rode stip trachten te vangen. Dan komt hij ons tonen hoe het moet.

Veel kan er verteld worden over Nijntje. Hij is zo een beetje onze oude sheriff. Nijntje slaapt graag buiten in zijn kleine huisje, of ergens anders waar hij de muizen in het oog kan houden. Als je iemand ons wat meer kan vertellen over de rode stip, dan is het hij wel. Al jaren probeert hij de rode stip te vangen. Het is hem nog nooit gelukt. Zijn oude vriend Saffie de rosse kater, die heeft hem hierbij nog geholpen tot de dag waarop ook Saffie naar de poezen hemel ging.

Humpey, papa poes.
Papa poes, zo kennen we Humpey allemaal. Elke poes die hier bij de mensjes komt wonen of logeren, die wordt door Humpey getroost. Humpey hielp mij om een lid van de groep te worden. Dat is waarom hij ook papa poes van ons allemaal is. Omdat hij ons altijd helpt aanvaard te worden.

Humpey is net als Nijntje een heel oude kat. Ook een heel wijze poes. Hij spreekt precies de mensen hun taal. Hij kan ook altijd heel goed laten weten aan de mensen wat wij nodig hebben. Hij heeft al veel ziekten overwonnen, maar is er ook altijd voor de poezen die zelf ziek zijn.
Humpey op wacht.

Humpey waakt over ons allemaal. Maar hij weet ons ook altijd wat lekkers af te bedelen. Als de mensen vergeten om ons eten te geven, dan laat hij het hen weten. Ze weten van hem altijd te verstaan wat het is dat hij wil.

Onlangs was Humpey zelf ook heel ziek. Hij had geen zin meer om te eten, of zo. Maar dokter poes is gekomen en gaf hem een prikje, waardoor hij weer beter werd.

De poezen zijn bang voor dokter poes, omdat de poezen die naar de poezen hemel gaan, altijd hun reis beginnen in de auto van dokter poes. Dan huilen de mensjes. Maar dokter poes weet toch altijd met de gevreesde prik ons altijd weer beter te maken. We krijgen dan van hem medicijnen die ons genezen. Natuurlijk nemen we die niet graag in.

Lucky, de knorrige dame.
Lucky is de kampioen hier in het vermijden van haar medicijnen te nemen. Zij heeft het echt niet zo nauw met dokter poes. Als de mensen, dokter poes nog maar opbellen, dan is Lucky al weg naar één van haar vele verstop plaatsten.

Het verhaal van Lucky is een erg droevig verhaal. Zij was een kitten toen stoute mens kinderen, haar uit het raam hebben gegooid. Zij brak haar poot op drie plaatsen, en haar bekje. Dokter poes bracht Lucky naar de mensjes waar ik nu bij ben. Mama mensje heeft haar in een kitten mandje aan de tafel gezet, en met de hand gevoed. Als ze naar de kakka bak moest, werd ze gedragen naar haar bakje. Dit tot Lucky weer helemaal beter was.

We denken dat Lucky zich daardoor een prinses waant te zijn. Ze is wel onze vriendin, maar een heel knorrige. Dat kan komen doordat ze zoveel pijn heeft in haart poot. Dokter poes zei dat ze reuma in haar poot heeft. Ook van haar hoofdje heeft ze veel last. Toch is ze een heel gelukkige poes. Ze is altijd bij haar mensjes en verlaat hen nauwelijks. Soms verdwaald ze wel als ze in de garage wandelt. Dan vind ze haar weg niet terug. In de speeltuin wordt ze ook heel droevig. Ze mist onze mensjes heel erg snel.

Gizmo, de orde handhaver.
Er zijn ook andere dieren. Twee hondjes. Gizmo is een hondje die altijd voor Humpey werkt. Als we ruzie hebben is het Gizmo die de rust en de vrede herstelt. Gizmo is ook heel goede vrienden met Doopey. Ze spelen ook veel met elkaar.

Zoals Lucky, zijn ook de hondjes heel erg gehecht aan de mensjes. Het mens zoontje wordt regelmatig wandelen genomen door Gizmo. Omdat het mens zoontje veel moet bewegen van iedereen. Dokter mens zegt het zo, Mama mensje zegt het zo. Iedereen. Dus Gizmo hangt het mensje aan het lijntje en gaat ermee wandelen. Daar is Gizmo gek van. Maar ook is zij erg dol op het mens zoontje. Ze zijn beste vrienden.

Elke poes heeft zo hun verhaal hier, maar dat is ook zo voor de andere dieren. Gizmo komt uit het dieren asiel. Toen Charlie het oude woefje van het mama mensje naar de honden hemel is gegaan, dan is mama mensje met Droopey naar het asiel gegaan, en mocht Droopey een nieuw zusje kiezen. Ze koos voor Gizmo. Haar verhaal begint in het Brusselse waar Gizmo op straat leefde. Er is niets over geweten, dan dat Gizmo heel erg bang was. Nu nog steeds is Gizmo bang. Ze heeft echt een heel erg verleden achter de rug. Veel wordt er niet over gezegd. Maar het was zeker niet prettig.

Droopey, de liefdes hond en actrice.
Droopey, zij is een verhaal apart. Net als Doopey is ze een echt gek geval. Zij kan acteren als de beste. Zo heeft ze uren lang dood gespeeld. Toen ze naar huis gehaald werd van bij haar vorige mensjes. Mama mensje haar zus was zelfs helemaal onder gespuugd door Droopey. Waardoor ze zich helemaal moest wassen. Droopey keek mama mensje in de ogen aan, met haar puppy ogen. Zo veroverde ze, mama mensje haar hart. Droopey komt van mensen bij wie een broer en zus hondje samen een kindje had. Daardoor heeft Droopey al sinds ze puppy was, dokter poes nodig om te blijven leven. Dokter poes zegt nog steeds als hij haar ziet. "Maar meisje, leef jij nog?"
 
Jantje, de mensen taal spreker.
Dokter poes verwonderd er zich altijd over dat dit hondje nog leeft. Het is dankzij dokter poes zijn goede zorgen, en de liefde dat Droopey heeft voor onze mensjes.

 
Fieke, de zanger.
Dan zijn er nog de twee vogels, Jantje en Fieke. Met hen hebben wij onze eigen radio. Zij zijn dan ook twee lekkere snakjes die ons favoriete radio duo vormen. Fieke kan heel mooi zingen. Jantje, die houd de mensjes voor de gek door allerlij geluiden na te doen. Hij kan mensen telefoon na doen, mensen alarm nadoen en in mensen taal halo zeggen. Jantje is wel echt heel erg jaloers op Fieke. Maar Fieke laat zich niet doen. Niemand weet of deze vogels nu jongen of meisje zijn. Wat ik wel weet is dat ze mogen rond vliegen, en dat ze lekker smaken als ik ze in mijn bekje krijg. Maar van de mensjes mag ik niet in dezelfde ruimte waar ze rond vliegen. Jammer he?

Kusjes en veel Prrr liefde,
Rambo de poes

BewarenBewaren

Geen opmerkingen:

Een reactie posten